بررسی میزانآمادگی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تبریزبرای مواجهه با حوادث غیرمترقبه

مقدمه: حوادث غیرمترقبه و بلایا، اغلب وقایعی غیرقابل کنترل هستند که در سراسر دنیا و همچنین ایران نیز اتفاق می­افتند. مراکز درمانی به ویژه بیمارسـتان­­ها، که نقش مهمی در درمان مصدومان و مجروحان و مـوفقیت در زمان بحران ها را ایـفا می­کند نیازمند آمادگی مناسب هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان آمادگی بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی تبریز برای مواجهه با بحران طراحی شده است. روش ها: این مطالعه به روش مقطعی -توصیفی در سال 1390 و در شش بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام پذیرفت. داده ها با استفاده از چک لیستی که پایایی آن در حد قابل قبول برآورد شد، روایی آن نیز به وسیله صاحب ­ نظران در دسترس مورد تأیید قرار گرفت­، گردآوری گردید و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 تحلیل شد. نتا یج: بیمارستان ­ های مورد پژوهش با کسب 30 % از امتیاز کل مربوط به پذیرش، کمترین آمادگی را از لحاظ مقابله با بحران برخوردار بودند. اورژانس (­54 %) ، پشتیبانی (57 %) و ترافیک (­58 %) همچنان از وضعیت متوسطی برخوردار بودند، اما نسبت به سایر عوامل در وضعیت بهتری قرار داشتند. همچنین بیمارستان ­ های مورد پژوهش از حیث نیروی انسانی، ساختار و تشکیلات به ترتیب با امتیاز 77 % و 66 % در وضعیت خوب قرار داشتند و از نظر فضای فیزیکی (47 %) ، نمودار عملکرد (­44 %) و پروتکل ها (­40 %) از وضعیت متوسط برخوردار بودند. بحث و نتیجه گیری: مطابق با استانداردهای لازم برای مدیریت بحران در شرایط اضطراری بیمارستان های مورد مطالعه در تبریز با داشتن آمادگی متوسط در زمینه ­ های اورژانس، تخلیه و انتقال، ترافیک، ارتباطات، امنیت، آموزش، پشتیبانی، نیروی انسانی و مدیریت و مخصوصاً پذیرش نیاز به بهبود دارند و ضروری است تدابیر مناسبی در این زمینه اتخاذ گردد.